Απόσπασμα
Υποκείμενος σε φόρο και υπόχρεος προς υποβολή δήλωσης φόρου προστιθέμενης αξίας είναι, κατ’ αρχήν, όποιος ασκεί οικονομική δραστηριότητα και διενεργεί φορολογητέες πράξεις. Η προσφεύγουσα εταιρία όμως, η οποία είχε λυθεί δυνάμει καταγγελίας και τελούσε υπό εκκαθάριση, δεν ασκούσε ήδη από την ημερομηνία ακύρωσης των βιβλίων και στοιχείων της, οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα και δεν προέβη σε οποιαδήποτε οικονομική συναλλαγή, αλλά παρέμενε αδρανής. Παρά τη σαφή πρόθεση της δεύτερης προσφεύγουσας ως νόμιμης εκπροσώπου της προσφεύγουσας εταιρίας να προβεί σε υποβολή δήλωσης οριστικής παύσης εργασιών της τελευταίας και συνακόλουθα σε οριστική διαγραφή της από το Μητρώο της οικείας ΔΟΥ, αυτή δεν κατέστη δυνατή ένεκα της άρνησης του έτερου εκκαθαριστή και νομίμου εκπροσώπου της εταιρίας, να συμπράξει στις κατά νόμο απαιτούμενες ενέργειες, με αποτέλεσμα να παραμείνει η εταιρία εγγεγραμμένη ως τυπικά ενεργή στο Μητρώο έως την αντικατάσταση του ως άνω εκκαθαριστή και την υποβολή της σχετικής δήλωσης διακοπής εργασιών. Ενόψει τούτων κρίνεται ότι η προσφεύγουσα εταιρία δεν ήταν, ενόψει των ως άνω ιδιαίτερων συνθηκών, υπόχρεη σε υποβολή περιοδικών και εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ και συνεπώς μη νομίμως εκδόθηκαν σε βάρος της οι προσβαλλόμενες πράξεις.
